QR Code یک عبارت رمزی ماتریسی شکل یا بارکد ۲D(دوبُعدی) است. این بارکُد دربردارنده‌ی چیدمانی از چهارگوش‌ها‌ی سیاه بر روی زمینه‌ی سفید است. داده‌ی نهفته در آن می‌تواند نوشته، نشانی وب، شماره تلفن، یا داده‌ی دیگری باشد. این بارکد را می‌توان با پوینده‌ها‌ی QR، تلفن های همراه دوربیندار و تلفن های هوشمند خواند. “QR” مخفف “Quick Response” (پاسخ سریع) می‌باشد، زیرا سازنده‌ی آن می‌خواست کُد به گونه‌ای باشد که سرعت زیادی رمزگشایی شود. جالب است بدانید که این کد در سال ۱۹۹۴ توسط شرکت تویوتا در ژاپن ساخته شده است.
با وجودی که برای بار نخست به منظور ردیابی قطعات در صنایع تولید خودرو مورد استفاده واقع شد، کدهای QR در زمینه‌های بسیار بیشتری استفاده می‌شود؛ شامل کاربردهای ردیابی تجاری و کاربردهای راحت سازی در تلفن همراه کاربران (که به mobile tagging شناخته می‌شوند). QR آدرسها و URL هایی را که در نشریات، آهنگ‌ها، اتوبوس‌ها، کارت تبلیغات، یا هر چیزی که حفظ کردن آن در حافظه و یا به خاطر طولانی بودن متن، نوشتن آن سخت است را کد می‌کند. کاربرانی که تلفن های دوربیندار که برنامه کد خوان (reader) را داشته باشد، دارند، می‌توانند تصویر کد QR را برداشت کنند و مرورگر تلفن اجرا شده و به URL مورد نظر منتقل شود. سیستم عامل تلفن همراه گوگل (Android) بر روی برخی مدل هایش با استفاده از بارکد خوان (ZXing) داخلی خود استفاده از QR را پشتیبانی می‌کند و همچنین مرورگر آن به کدهای QR اجازه می دهد metadata را به برنامه‌های موجود بر روی گوشی بفرستد. سیستم‌عامل Symbian شرکت نوکیا به بارکدخوان مجهز شده است، که آنرا قادر می سازد کدهای QR را بخواند.
برای ساخت QR کد می توانید به این لینک مراجعه کنید.
